De échte oorzaken van een paniekaanval. Welke zijn de belangrijkste en wat kan je tegen een paniekaanval doen?

Dit zijn de topics die je op deze pagina vindt:

1. Valse oorzaken van paniekaanvallen

2. De échte oorzaken van paniekaanvallen

3. Paniekaanvallen overwinnen

14 jaar had ik er last van, van paniekaanvallen. Ik kreeg ze op de meest ongewenste momenten (ze zijn natuurlijk nooit "gewenst"). Maar het goede nieuws is dat ik ze op enkele weken tijd heb kunnen overwinnen in 2004, ondertussen al erg lang geleden, omdat ik aan de oorzaken van mijn paniekaanvallen ben beginnen werken.

Aan de echte oorzaken!

Het duurde zo lang om mijn paniekaanvallen te overwinnen omdat ik al die tijd naar de verkeerde oorzaken aan het kijken was.

Wat zijn géén oorzaken van paniekaanvallen? Welke zijn de mythes hierrond?

Vooraleer we naar de echte oorzaken van een paniekaanval kijken, moet je eerst leren waar je geen tijd en aandacht meer aan moet besteden. Daarna kijken we dan naar de oplossingen.

Hier zijn enkele mythes:

1. Paniekaanvallen zijn genetisch bepaald (paniekaanvallen zijn erfelijk)

Dat werd me vroeger door meerdere therapeuten en psychologen verteld. En ik geloofde het nog ook, want inderdaad, zowel mijn grootvader als m'n eigen ouders waren angstiger dan gemiddeld.

Maar als dit de waarheid zou zijn, als je door "erfelijke" factoren paniekaanvallen hebt, betekent dat dan dat je er nooit meer van af kan geraken? Dat je nu eenmaal pech hebt?

Gelukkig niet!

Want ik ben er bijv. wel van af geraakt, en ik heb er ondertussen ook al héél veel andere mensen van af kunnen helpen ook, zoals je in deze videos kan zien.

De erfelijkheid is geen echte oorzaak. Anders zou iedereen die angstige ouders heeft of ouders met paniekaanvallen zélf ook paniekaanvallen hebben. Maar dat is natuurlijk niet zo. Het kan wel zijn dat je daardoor wat angstiger bent dan gemiddeld, wat vatbaarder, maar het wil niet zeggen dat je voor de rest van je leven met paniekaanvallen moet rondlopen.

Wat een veel grotere rol speelt is je opvoeding. Als je door angstige ouders opgevoed wordt ("pas op voor dit", "pas op voor dat"), dan neem je die kijk op de wereld natuurlijk wat over. Een klein voorbeeld is dat de angst voor spinnen niet in onze genen zit. Dat leren we van onze ouders (meestal van de reactie van de mama wanneer een spin haar komt vergezellen in de douche...)

We zijn onze hersenen en de automatische reacties hiervan continu aan het trainen. Als de mensen die je opvoeden of beïnvloeden met veel angst rondlopen en jou aanleren om "wat als dit? Wat als dat?" te denken... als zij regelmatig een paniekaanval hebben, dan kan je dat op den duur overnemen. Om die reden kan een paniekaanval een "familiale aangelegenheid" zijn, maar het is daarom niet puur genetisch. Meer nog: moesten paniekaanvallen genetisch zijn, dan zou niemand zijn of haar paniekaanvallen kunnen overwinnen. Ook dat is niet het geval.

Op naar mythe nummer 2:

2. Je hebt paniekaanvallen omdat je een "stofje" tekort hebt in je hersenen.

Dat werd jou misschien ook al verteld, net voordat men je aanraadt om toch maar medicatie in te nemen. "Dat is de enige oplossing....Daardoor ga je geen last meer hebben van onnodige angsten en paniekaanvallen" hoor je dan.

Fout.

Ik ben geen arts, maar ik heb het geluk enkele toonaangevende artsen te kennen met wie ik de laatste jaren een goede relatie kon opbouwen omdat patiënten van hen dankzij m'n audio programma tegen paniekaanvallen hun paniekaanvallen konden overwinnen.

oorzaken paniekaanval Wist je dat er géén enkel wetenschappelijk onderzoek is dat aantoont dat angstaanvallen, of zelfs een depressie, door een tekort aan serotonine (het 'stofje') komt? Geen enkel. Eén van de fervente anti-medicatie psychiaters, Dr Kelly Brogan, die ik enkele maanden geleden nog in Londen zag op een seminarie over medicatie tegen depressie en angsten, bevestigde mij dat medicatie enkel extra schade kan toebrengen. Het feit dat je een tekort zou hebben aan Serotonine wordt door de grote farmareuzen via weldoordachte marketingtruken aan artsen verkondigd...waardoor vele artsen het met plezier voorschrijven, denkende dat ze je ook echt aan het helpen zijn. Ze bedoelen het natuurlijk goed.

Maar als medicatie dé oplossing zou zijn, als een tekort aan serotonine een echte oorzaak van een paniekaanval zou zijn, waarom lopen er dan nog zoveel mensen met paniekaanvallen rond? Waarom volgen er dan zoveel mensen m'n audio programma die na jaren medicatie te nemen toch nog last hebben?

Omdat er geen link is met serotonine.

Je kan het ook omdraaien, niemand heeft natuurlijk paniekaanvallen door een gebrek aan medicatie. Tot nader order staat medicatie niet in de voedingsdriehoek... het is dus nooit "noodzakelijk".

De échte oorzaken van een paniekaanval

Het is pas toen ik aan die echte oorzaken begon te werken, dan m'n paniekaanvallen eerst begonnen af te nemen...om dan uiteindelijk te verdwijnen.

Er zijn vele oorzaken, vandaar dat m'n audio programma dat m'n klanten volgen 15 weken duurt, maar hier zijn er enkele waar je vandaag al mee aan de slag kan.

1. Oppeppende stofjes

Als je last hebt van paniekaanvallen dan ga je al wat nerveuzer zijn dan nodig is. Door oppeppende stoffen te gebruiken gooi je extra olie op het vuur. Denk hier aan cafeïne (koffie, cola, red bull, thee, chocolade...), maar ook aan veel toegevoegde suikers innemen (snoepen). Als je last hebt van paniekaanvallen zijn je lichaam en geest al héél alert...ze zijn overal al gevaar aan het zoeken, gaan toekomstige events anticiperen, je doen inzitten met vele dingen, je gaat al met meer angst dan nodig is reageren op bepaalde dingen... Als je daar dan nog wat extra oppeppende kracht aan toevoegt, dan is het "feest" natuurlijk.

Dit was een belangrijke voor mij. Zelfs één tasje koffie 's ochtends kon me de hele dag vatbaarder maken voor paniekaanvallen.

Niet iedereen die oppeppende stofjes zoals cafeïne gebruikt krijgt paniekaanvallen, maar als je er al last van hebt en in het algemeen veel angst hebt, dan maken oppeppende stofjes alles enkel erger. Vermijd ze dus.

2. Alles onder controle willen hebben

Alweer een héél belangrijke oorzaak. Wanneer je perfectionistisch bent, of alles graag onder controle hebt de hele tijd, dan ga je veel druk op jezelf leggen. Hoe hoger je de lat legt, hoe meer stress en spanning je zal voelen...wat je weer vatbaarder maakt voor een paniekaanval.

Je gaat merken dat je ook graag dingen (en mensen) onder controle hebt waar je helemaal geen controle over hebt! Dus dat is dan dubbel zo moeilijk en frustrerend, wat je zenuwstelsel nog meer onder druk zet en de kans op een paniekaanval vergroot.

We kunnen niet alles onder controle hebben. Dat is onmogelijk. Dat is dweilen met de kraan open.

Wat ik dan vroeger dacht: "simpel, ik ga al die dingen dan gewoon vermijden! Dan ben ik zeker dat ik geen last ga hebben van angst en dat ik geen paniek kan voelen". Ja...en dat werkte héél even, tot ik geen leven meer had en bijna alles vermijdde én de angst me ook dan nog wist te vinden.

Hier hoort ook het feit bij dat je alles zou plannen. Stel dat je iets moet doen waar je tegenop kijkt, ga je dan op voorhand zitten anticiperen en alles plannen ("waar is de uitgang?", al es met Google Streetview kijken, "wat doe ik wanneer dit/dat?"....). Ook dit is een belangrijke oorzaak voor paniekaanvallen omdat je er bewust voor kiest om al wat angstiger te zijn.

Zie je dat?

Stel dat je iets in de toekomst moet doen en jij denkt: "als ik daar maar geen paniekaanval krijg"... door die gedachte te geloven vertel je aan jezelf: "het is daar levensgevaarlijk!" Echt waar. Voor je lichaam is er geen verschil tussen denken: "oei, daar gaan ratelslangen zitten. Wat moet ik doen om niet gebeten te worden" en "als ik me daar maar niet angstig voel". Je zegt in beide gevallen dat er héél veel van afhangt, van dat evenement. Het is levensgevaarlijk daar, want je vindt het duidelijk héél belangrijk dat het goed gaat. Waardoor je natuurlijk extra stress en angst gaat voelen, je er mogelijk al dagen (of weken) op voorhand mee inzit en je die dag zelf al zo hard onder spanning staat dat het héél makkelijk wordt om een paniekaanval te krijgen. Vandaar dat dit ook een belangrijke oorzaak is natuurlijk.

Hoe je dit kan aanpakken bespreek ik uitgebreid in de nieuwsbrief tegen paniekaanvallen. Schrijf je daar dus zeker op in.

3. De manier waarop je denkt en reageert wanneer je iets negatief voelt

Dit is weer een belangrijke oorzaak. Zoals ik in deze video uitleg had ik hier zelf veel last van. Telkens ik een raar gevoel had begon ik te denken "oh neen, waarom nu? Wat is er toch mis met mij? Waarom.....", waardoor ik mezelf enkel angstiger maakte.

Zie je dat?

Ook hier wou ik eigenlijk weer controle.

Als je een symptoom van een paniekaanval voelt en je begint daar mee in te zitten, dan voeg je steeds een scheutje angst toe...waardoor je uiteindelijk een echte paniekaanval kan krijgen.

Zoals ik eerder vertelde zijn er nog meer oorzaken, maar dit zijn er 3 belangrijke. Als je hier al begint aan te werken, dan ga je zien dat je angst al wat gaat afnemen.

Wil je mijn hulp om dit aan te pakken? Start dan met de gratis nieuwsbrief door je hieronder in te schrijven. Ik heb ook betalende hulp, maar die nieuwsbrief is een ideale eerste stap omdat je dan al enkele technieken gaat kunnen toepassen om de oorzaken van je paniekaanvallen aan te pakken.

Privacy Beleid: je gegevens worden nooit met anderen gedeeld. Je krijgt maximaal 2 E-mails met tips per week en je kan je steeds uitschrijven via een link die je onderin elke mail vindt.

Wil je meer tips? Schrijf je dan in op de gratis nieuwsbrief. Daarin leer je bijv. de ingrediënten die een paniekaanval kunnen veroorzaken.

Wil je NOG méér tips? Contacteer me dan om meer info te krijgen over het betalende audio programma dat m'n klanten van thuis uit volgen.

Paniekaanvallen overwinnen doe je zo

Als je begint met de echte oorzaken van paniekaanvallen aan te pakken ben je natuurlijk al een heel eind op weg. Maar er zijn nog dingen die je kan doen!

1. Een paniekaanval hebben betekent controleverlies

't is eigenlijk heel simpel. Tijdens een paniekaanval heb je het gevoel dat je de controle verliest. Je lichaam geeft je symptomen, razende gedachten, gevoelens en wat nog allemaal. Alsof je beslopen wordt door 10 tijgers met vork en mes in de hand.

Je lichaam vergist zich op dat moment, er is géén echt en onmiddellijk levensgevaar. Maar je lichaam denkt van wel.

Als jij dan méér controle probeert te hebben op de situatie, op de paniekaanval, dan wordt hij net sterker.

Dus, een eerste belangrijke stap is dat je aan jezelf duidelijk maakt dat je lichaam zich vergist. Je gedachten vergissen zich ook! Het is met andere woorden niet omdat je iets denkt, dat dat echt is. Stel dat je de gedachte krijgt: "ik moet hier weg". Daarom is dat niet zo.

Probeer de situatie niet onder controle te krijgen. Dat is moeilijk, dat weet ik, maar je krijgt ze toch niet onder controle. Het is net omdat je dat probeert dat de angst en de paniekaanval sterker worden. Laat zoveel mogelijk gebeuren wat aan het gebeuren is. In de nieuwsbrief tegen angst en paniekaanvallen (gaat in nieuw venster open), krijg je nog meer tips.

2. Pak de angst voor de angst en de angst voor de paniekaanval zelf aan.

Het is door je intolerantie voor angst en dus een paniekaanval dat je er meer kan krijgen. Omdat je het vooral niet wil, krijg je het net wel. Ik weet het, niet leuk... maar zo werkt ons lichaam. Als je nu vooral niet aan grote smurf wil denken...dan zal je aan grote smurf denken.

Hoe je dit doet? Door te beseffen wat er aan het gebeuren is. Besef opnieuw dat je niet écht in gevaar bent, maar dat het gewoon angst is. Dat je lichaam zich aan het verdedigen is tegen allerhande "levensgevaarlijke dingen", die er niet eens zijn. En verzet je niet meer.

Dat gaat heel moeilijk zijn, omdat je lichaam én je geest overtuigd zijn van het tegendeel. Als je bijvoorbeeld probeert om rustig te ademhalen, dan gaat je hartslag daardoor net omhoog gaan omdat je lichaam denkt: "euh, waarom zit jij zo rustig te ademhalen? TIJGERS!!" Dus er is een conflict.

Maar zo werkt het nochtans. Zo kan je een paniekaanval overwinnen.

En je staat er natuurlijk niet alleen voor. Je kan de hulp van anderen inroepen, en ook die van mij. Ik heb nog meer tips voor je in petto.