Wat doen tegen hypochondrie?

Transcript van de video

Hypochondrie -

Ik had vroeger meerdere angsten. Sociale fobie, op den duur agorafobie, paniekaanvallen, rijangst, vliegangst, ziektevrees of hypochondrie, mijn geest was overal op zoek naar geruststelling. Dus natuurlijk ook wat mijn eigen lichaam betrof, omdat ik wou weten waarom ik al die rare dingen voelde. Ik was continu mijn eigen lichaam in de gaten aan het houden, ik vertrouwde het niet en dacht dat er iets mis was met mijn lichaam omdat ik ook écht rare dingen voelde.

Maar mijn dokter vond niets. Ik zag in die tijd mijn dokter méér dan hij zijn eigen moeder zag
En het is OK om naar je dokter te gaan wanneer je rare symptomen hebt natuurlijk, maar het is niet de bedoeling dat je dat uit angst doet, of om continu geruststelling te zoeken.
Wanneer ik een paniekaanval had, had ik bijvoorbeeld een snelkloppend hart, soms pijn in de borststreek dus ik dacht "ik heb hier een hartaanval" of ik had een tijd hoofdpijn en ik dacht "ah ik heb een tumor dus ik moet onder de hersenscan". En de dokter zei: maar neen geert je bent gezond. Ik zei, neen neen dat moet een tumor zijn, dat is de enige logische verklaring.
Dus ik ging onder de hersenscan,

Maar daar vonden ze natuurlijk ook niets op.
Ik had ook niets, ik was mij dat allemaal aan het inbeelden. Maar ik voelde het ook echt, dus wat was het dan?
Ik ging dan naar het ziekenhuis, ik ging soms naar de spoed. Ik wou weten wat er aan de hand was en was bang dat het iets erg was. Ik was continu mijn eigen lichaam in de gaten aan het houden. Dat is vermoeiend hoor :-) En als de dokters niets vonden dan was ik even gerustgesteld, maar nooit voor lang.
Je hebt mij dat verhaaltje misschien al horen vertellen. Stel nu dat je plotseling een geel bultje hier op je arm krijgt. En je zegt "oh wat is dat nu? Ik krijg hier plots een geel bultje op mijn arm. Dat is raar". OK.

En dan ga je naar de dokter en de dokter zegt:
"dat is gewoon een geel bultje, je moet daar niet mee inzitten, dat is een bepaalde soort van mug en als die mug je steekt, krijg je een geel bultje". Ok, en jij komt thuis en je gaat op internet zoeken en je komt twee pagina's tegen op internet, op twee verschillende websites die je vertrouwt. En op één van die pagina's staat inderdaad dat dat geel bultje komt door die bepaalde soort mug. En daar moet je niet mee inzitten.
Maar de andere website zegt dat het om de “el chubacabra” mug gaat. Dat is een speciale mug uit Mexico en die is hier binnengeraakt bij ons en als die steekt dan ben je na tien dagen dood. Ja. Dus je hebt die twee websites. De ene zegt: "het is eigenlijk helemaal niet erg" en de andere zegt: "el chubacabra'". En je arts heeft ook bevestigd dat het eigenlijk helemaal niet erg is.

Wat ga jij denken dat je voor hebt op dat moment?
Als je last hebt van angst: El chubacabra natuurlijk!

Dat is wat ik vroeger zou gedacht hebben op dat moment. Het moet het ergste zijn wat ik kan voorhebben. Ik had vroeger als 12 jarige medische encyclopedieën en telkens als ik iets voorhad, een beetje keelpijn ofzo, dan ging ik in de medische encyclopedie kijken. Toen bestond het internet zelf nog niet dus ik ging daarin kijken, maar later gebruikte ik dan natuurlijk het internet. En oh amandelen weghalen en kanker? Dat zal ik wel hebben waarschijnlijk. Telkens ik zag dat één van mijn symptomen overeen kwam met een erge ziekte, dan had ik natuurlijk die erge ziekte. Maar dat is niet meer leuk want zo durf je niet meer leven.
Ik was ook bang van mensen die ziek waren. Die moesten mij niet komen besmetten.Dat is smetvrees. Iemand die de buikgriep had, daar bleef ik natuurlijk van weg. Ik was continu bang van vanalles wat er in mijn lichaam kon gebeuren. En dat heeft lang geduurd.
Ik heb dat dus 14 jaar gehad, samen met mijn andere angsten. En ik ben daar gelukkig vanaf geraakt want anders heb je op de duur geen leven meer.
En je dokter is blij dat je bij haar of hem komt af en toe, maar niet dat je daar elke week zit waarschijnlijk want dat is ook teveel van het goede.
Nu wat dat belangrijk is, is dat ik ten eerste geen dokter ben, dus als je iets voelt, moet je altijd naar je arts gaan om te zien of er niets aan de hand is. Maar doe het zonder angst. Doe het niet om geruststelling te krijgen.
Als je op de juiste manier tegen jezelf praat, kan je je ziektevrees en andere angsten gewoon wegnemen. Hoe dat je dat moet doen, leg ik uit in een paar van de artikels hier op de site.
Dat leg ik ook uit in de nieuwsbrief, waarop je misschien al ingeschreven bent. En natuurlijk ook in het audioprogramma, mijn sterkste vorm van hulp, het kanon tegen angstaanvallen en ziektevrees en andere vormen van “wat als?” denken. Je kan via het menu daar ook meer info over vinden.

Ik hoop sowieso dat de volgende keer dat je nog eens tegen jezelf aan het praten bent over iets dat je misschien voorhebt, dat je dan eens naar dat stemmetje gaat luisteren, naar je eigen gedachten, en al gaat doorhebben:
“misschien ben ik mezelf bang aan het maken, gewoon door wat ik nu zeg. Door wat ik nu geloof” Want dat is ook zo. Wij kunnen onze eigen angst groter maken, of kleiner.
Met mijn ziektevrees vroeger was ik eigenlijk verslaafd aan die geruststelling die ik steeds zocht. Ik was bang dat ik iets had > oef, ’t is misschien niet erg want ze vinden niets > niet lang daarna > maar wat als het toch erg is, die el chubacabra mug > en weer onderzoek doen om dat dan uit te kunnen sluiten. Maar zo bleef ik bezig. Als je dat doorhebt, dat is al de eerste stap naar de oplossing. Ik hoop dat de website en het programma enzo je kunnen helpen bij de volgende stappen. Veel succes!